Σχολή μονωδίας (κλασικό τραγούδι)

Η μονωδία είναι το μάθημα της φωνητικής εκγύμνασης. Ονομάζεται αλλιώς και λυρικό ή κλασικό τραγούδι προσδιορίζοντας έτσι σαφέστερα το είδος του τραγουδιού το οποίο διδάσκεται και το οποίο εκτείνεται από την προκλασσική περίοδο ως την όπερα και την νεότερη «λόγια» μουσική.

Γενικές πληροφορίες για τα μαθήματα μονωδίας (κλασικού τραγουδιού):

Τόπος διεξαγωγής των μαθημάτων: Αθήνα (Πατησίων 216)

Τρόπος παρακολούθησης των μαθημάτων: Δια ζώσης

Ηλικία έναρξης των μαθημάτων: Από 16 έως και άνω των 60 ετών

Είδος μαθήματος: Τα μαθήματα μονωδίας είναι ατομικά (δηλαδή στην αίθουσα διδασκαλίας βρίσκονται μόνο ο σπουδαστής και ο καθηγητής)

Διάρκεια μαθημάτων: Η διάρκεια στα μαθήματα μονωδίας για το Α΄ έτος σπουδών είναι 40 λεπτά της ώρας την εβδομάδα

Κρατικός τίτλος σπουδών (πτυχίο ή δίπλωμα)

Οικονομικές πληροφορίες για τα μαθήματα μονωδίας (κλασικού τραγουδιού):

Εγγραφή: 35 €
Δίδακτρα (για το Α έτος σπουδών): Μόνο 70 € τον μήνα

Με την εγγραφή σας λαμβάνετε εντελώς δωρεάν

Με την εγγραφή σας, σας κάνουμε ΔΩΡΟ ένα σακίδιο πλάτης με θήκη για laptop, στυλό, μολύβια και μπλοκ 50 φύλλων με πεντάγραμμα!

Παρουσίαση μαθήματος:

Η μονωδία είναι το μάθημα της φωνητικής εκγύμνασης. Ονομάζεται αλλιώς και λυρικό ή κλασικό τραγούδι προσδιορίζοντας έτσι σαφέστερα το είδος του τραγουδιού το οποίο διδάσκεται και το οποίο εκτείνεται από την προκλασική περίοδο ως την όπερα και την νεότερη «λόγια» μουσική.

Ο όρος μονωδία επικράτησε στο αρχαίο ελληνικό δράμα ως ωδή για μία φωνή, η οποία πολύ συχνά έπαιρνε τη μορφή του θρήνου. Στη μουσική, ως μονωδία ορίζουμε συγκεκριμένο στυλ, όπου μία φωνή φέρει την κυρίως μελωδία του μουσικού κομματιού και εξέχει από τις υπόλοιπες, οι οποίες, διαμορφώνοντας το αρμονικό περιβάλλον, κατέχουν συνοδευτικό ρόλο. Ο όρος μονωδία πρωτοεμφανίστηκε τον 16ο αιώνα ως απάντηση στο αντιστικτικό (συνδυασμός περισσότερων από δύο κύριων μελωδικών γραμμών που κινούνται παράλληλα) ύφος μουσικής γραφής, όπως το μαδριγάλι και το μοτέτο. Συχνά συγχέεται με τον όρο Μονοφωνία (η ύπαρξη μίας και μοναδικής μελωδικής γραμμής).

Τα μαθήματα μονωδίας στη μουσική εκπαίδευση αφορούν  το κοινώς αποκαλούμενο “λυρικό” ή “κλασικό” ή “λόγιο” τραγούδι, με εύρος ρεπερτορίου που εκτείνεται από τον 16ο αιώνα μέχρι και σήμερα, και τεχνική που εξελίσσεται στο χρόνο, ακολουθώντας τις απαιτήσεις του εκάστοτε μουσικού ρεύματος. Τα μαθήματα μονωδίας διεξάγονται κυρίως με τη συνδρομή του πιάνου, που, ως διαδεδομένο πολυφωνικό όργανο, διαμορφώνει το αρμονικό περιβάλλον μέσα στο οποίο κινείται και ερμηνεύει η ανθρώπινη φωνή. Μια βασική κατηγοριοποίηση της ανθρώπινης φωνής αφορά το φύλο, την έκταση και το ηχόχρωμα.

Έτσι, λοιπόν, έχουμε την υψίφωνο ή soprano (ψηλή γυναικεία φωνή), τη μεσόφωνο ή contralto (χαμηλή γυναικεία φωνή), τον οξύφωνο ή tenoro (ψηλή ανδρική φωνή) και τον βαθύφωνο ή basso (χαμηλή ανδρική φωνή). Αντίστοιχα, σε κάθε βασική κατηγορία φωνής, και λαμβάνοντας υπόψιν επιπρόσθετους παράγοντες που διαμορφώνουν το ιδιαίτερο και μοναδικό χαρακτήρα κάθε φωνής (τονικό και ερμηνευτικό εύρος, κέντρα κ.λ.π.), έχουμε υποκατηγορίες (π.χ.soprano leggiera, δραματική mezzo-soprano, λυρικός τενόρος, μπασσο-βαρύτονος, κ.λ.π).

Η ανθρώπινη φωνή είναι το μουσικό εκείνο όργανο που μπορεί να εκφράσει καλύτερα από κάθε άλλο το ανθρώπινο συναίσθημα, γι’ αυτό το λόγο και το ρεπερτόριο είναι ιδιαίτερα ευρύ. Από θρησκευτικά ορατόρια μέχρι όπερες, η ανθρώπινη φωνή κατέχει εξέχουσα θέση στις επιλογές των εκφραστικών μέσων των συνθετών ανά τους αιώνες.

Συχνές ερωτήσεις:

Μπορούμε να ξεκινήσουμε σε οποιαδήποτε ηλικία, όμως, όπως ισχύει και για όλα τα είδη τραγουδιού, όχι πριν την περίοδο της μεταφώνησης η οποία συμπίπτει σχεδόν ηλικιακά με την περίοδο της εφηβείας, διότι οι ορμονικές ανακατατάξεις δεν μας επιτρέπουν να έχουμε μια πλήρη εικόνα της φωνής, της έκτασης και των δυνατοτήτων της που θα πρέπει να ακολουθήσει ο διδάσκων καθηγητής.

Η διαφορά της μονωδίας από το σύγχρονο τραγούδι είναι κυρίως, αλλά όχι μόνο, στο ρεπερτόριο. Οι απαιτήσεις και το εύρος αυτού του είδους μουσικής προσδιορίζουν και τον βαθμό δυσκολίας, ο οποίος είναι κατά πολύ αυξημένος σε σχέση με το σύγχρονο τραγούδι, αλλά και τα χρόνια φοίτησης τα οποία συγκριτικά είναι πολύ περισσότερα.

Μπορεί η φωνή στη μονωδία να δουλεύεται αρτιότερα, αλλά το ρεπερτόριο είναι διαφορετικό στο σύγχρονο τραγούδι καθώς και η τοποθέτηση της φωνής και η ερμηνεία του εν λόγω ρεπερτορίου. Είναι περισσότερο αποτελεσματικό να επιλέγουμε αυτό που μας αρέσει και μας εκφράζει πραγματικά, όπως και να ανακαλύπτουμε και να εξελίσσουμε τις δυνατότητές μας μέσα από το είδος της μουσικής και τραγουδιού στο οποίο είμαστε πιο κοντά.

Για τα μαθήματα μονωδίας τα έτη φοίτησης είναι 8 για την απόκτηση πτυχίου ή διπλώματος (το πτυχίο μονωδίας είναι ο πρώτος τίτλος σπουδών που μπορεί να αποκτήσει ο σπουδαστής που παρακολουθεί μαθήματα μονωδίας, ενώ με το δίπλωμα μονωδίας που είναι ο δεύτερος και ανώτερος τίτλος σπουδών, ο σπουδαστής αποκτά τον τίτλο του σολίστ. Και οι δύο αυτοί τίτλοι σπουδών είναι κρατικά αναγνωρισμένοι). Πρέπει ωστόσο να διευκρινίσουμε, ότι τα έτη φοίτησης δεν είναι δεσμευτικά για τον σπουδαστή που έχει μεγάλη πρόοδο και εξελίσσεται με γρήγορους ρυθμούς, αφού έχει τη δυνατότητα να διεκδικήσει υψηλότερη τάξη λαμβάνοντας μέρος στις κατατακτήριες εξετάσεις. Αναλυτικά οι τάξεις είναι οι παρακάτω:

• Α προκαταρκτική
• Α κατωτέρα
• Β κατωτέρα
• Α μέση
• Β μέση
• Α ανωτέρα
• Β ανωτέρα
• Γ ανωτέρα

Ο σπουδαστής που βρίσκεται στην Γ ανωτέρα και με την προϋπόθεση ότι έχει παρακολουθήσει όλα τα υποχρεωτικά μαθήματα που προβλέπονται για τη μονωδία, έχει το δικαίωμα να λάβει μέρος στις απολυτήριες εξετάσεις ως υποψήφιος για να αποκτήσει πτυχίο μονωδίας, ή δίπλωμα μονωδίας. Στην περίπτωση που αποκτήσει πτυχίο και επιθυμεί να αποκτήσει δίπλωμα, θα χρειαστεί προετοιμασία για το δίπλωμα τουλάχιστον για 2 σχολικά έτη μετά την απόκτηση πτυχίου.

Το να γνωρίζει κάποιος θεωρία της μουσικής, να διαβάζει νότες ή να παίζει κάποιο μουσικό όργανο σίγουρα είναι προτέρημα, αλλά όχι απαραίτητη προϋπόθεση για να ξεκινήσει κανείς μονωδία. Βέβαια στην πορεία η μουσική δυσκολία και οι απαιτήσεις του ρεπερτορίου γίνονται εμπόδιο στην εξέλιξη του μαθητή που δεν έχει τις απαραίτητες θεωρητικές μουσικές γνώσεις. Γι’ αυτόν τον λόγο, παράλληλα με τη μονωδία ο μαθητής παρακολουθεί μαθήματα θεωρίας και σολφέζ, τα οποία έτσι και αλλιώς θεωρούνται «υποχρεωτικά μαθήματα». Να μην ξεχνάμε ότι ένας άρτιος τραγουδιστής είναι κατ’ αρχήν ένας άρτιος μουσικός.

Για τη διδακτέα ύλη στη μονωδία όλων των τάξεων (προκαταρκτική, κατωτέρα, μέση, ανωτέρα) καθώς και για την ύλη των προαγωγικών εξετάσεων (από προκαταρκτική σε κατωτέρα, από κατωτέρα σε μέση και από μέση σε ανωτέρα) και των απολυτηρίων εξετάσεων (πτυχίο, δίπλωμα), ενημερωθείτε από την υποσελίδα μας με τίτλο: Διδακτέα ύλη στη μονωδία και ύλη για τις εξετάσεις μονωδίας.

Ορθοφωνία, είναι η σωστή χρήση της ομιλίας, της άρθρωσης. της προφοράς και του τονισμού των λέξεων σύμφωνα με την γλώσσα που χρησιμοποιούμε (για παράδειγμα τα Ελληνικά). Δεν έχει επομένως σχέση με το μάθημα του τραγουδιού (κλασικού ή οποιουδήποτε άλλου είδους), αλλά οπωσδήποτε αποτελεί προϋπόθεση για την σωστή απόδοση των νοημάτων που προκύπτουν από τα λόγια (στίχους) του τραγουδιού.

Η επιλογή καθηγητή, σε οποιοδήποτε μουσικό όργανο, πολύ περισσότερο στη φωνητική, επιβάλλεται να γίνεται με σύνεση και προσοχή.

Ξεκινώντας από το είδος μουσικής στο οποίο ο υποψήφιος μαθητής επιθυμεί να εκπαιδευτεί, και δεδομένου ότι διαφορετικά είδη φωνητικής μουσικής απαιτούν διαφορετική τεχνική, η αναζήτηση καθηγητή θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα την ειδίκευση αυτή. Π.χ. Αν ένας μαθητής θέλει να εκπαιδευτεί στο ποπ τραγούδι, το λογικό είναι ο καθηγητής που θα καταλήξει να έχει εκπαιδευτεί και δραστηριοποιηθεί σ’ αυτό το είδος.

Όπως σε κάθε κανόνα, και εδώ υπάρχουν φωτεινές εξαιρέσεις ανθρώπων, καθηγητών και τραγουδιστών, που κατέχουν και μπορούν να ερμηνεύουν διαφορετικά είδη φωνητικής μουσικής με την ίδια επιτυχία, αλλά αυτό δε συμβαίνει συχνά.

Όσον αφορά το φύλο ή το εύρος φωνής, αυτό δεν είναι καταλυτικός παράγοντας επιλογής καθηγητή. Η αλήθεια είναι πως η φωνητική εκπαίδευση είναι κατά κανόνα βιωματική, όμως ένας καλός εκπαιδευτής κατέχει πλήρως τον τρόπο λειτουργίας του φωνητικού οργάνου και μπορεί να διορθώνει και να καθοδηγεί σωστά τον μαθητή ανεξάρτητα από το φύλο του. Η σωστή και αποτελεσματική εκπαίδευση δεν είναι προϊόν μίμησης, αλλά εις βάθος κατανόηση και εξέλιξη των φυσικών δυνατοτήτων του μαθητή. Πολλοί μεγάλοι καλλιτέχνες και τραγουδιστές είχαν εκπαιδευτές αντίθετου φύλου, χωρίς αυτό να εμποδίσει την εξέλιξη και την λαμπρή επαγγελματική τους πορεία.

Μείζονος σημασίας είναι η “χημεία” μαθητή-καθηγητή. Ο μαθητής πρέπει να νιώθει ευχάριστα και οικεία με τον καθηγητή που επιλέγει, να τον σέβεται και, το σημαντικότερο, να αποδίδει με τον ιδιαίτερο τρόπο μετάδοσης γνώσης και εκπαίδευσης του καθηγητή.

Κάποιοι μύθοι που ενδεχομένως πρέπει να καταρριφθούν είναι ότι ο καλός καθηγητής είναι πάντα και ταλαντούχος ερμηνευτής ή και το αντίστροφο. Το ταλέντο είναι συνώνυμο της φυσικής ευκολίας. Το επιθυμητό αποτέλεσμα σ’ αυτές τις περιπτώσεις δεν είναι προϊόν συνειδητής προσωπικής αναζήτησης και εκπαίδευσης, αλλά ενστίκτου. Πολλές φορές, οι ταλαντούχοι τραγουδιστές δεν μπορούν να κατανοήσουν και κατά συνέπεια να συμβουλεύσουν και να καθοδηγήσουν σωστά τον μαθητή που αντιμετωπίζει συγκεκριμένες τεχνικές δυσκολίες, αφού δεν τις αντιμετώπισαν οι ίδιοι στην εξελικτική τους πορεία. Αντίθετα, ένας καθηγητής που κόπιασε για να ξεπεράσει τεχνικούς “σκοπέλους”, κατέχει τόσο τη νοητική όσο και τη σωματική διαδρομή προσπέλασής τους.

Η ηλικία των 18 ετών είναι πολύ καλή για να ξεκινήσετε μονωδία (κλασικό τραγούδι), αφού έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία της μεταφώνησης και η φωνή πλέον είναι ώριμη για να καλλιεργηθεί και να γίνει τοποθέτηση της.

Η ηλικία σας είναι θαυμάσια για να ξεκινήσετε ειδικά το κλασικό τραγούδι, (όπως άλλωστε και οποιοδήποτε άλλο μάθημα στη μουσική) αφού η φωνή είναι πλέον ώριμη να καλλιεργηθεί ανεξάρτητα από το αν έχετε ή όχι επαγγελματικές επιδιώξεις.

Οι λόγοι για τους οποίους ένας σπουδαστής χρειάζεται να ξανακάνει το ίδιο έτος (είτε παραμείνει στο ίδιο είτε αλλάξει ωδείο), είναι να μην έχει προχωρήσει ικανοποιητικά στην ύλη ή να μη την έχει αφομοιώσει, ή τελικά να μην έχει τις απαιτούμενες γνώσεις για να παρακολουθήσει το επόμενο έτος σπουδών. Για να γραφτεί στο Ωδείο Όπερα ένας σπουδαστής προερχόμενος από άλλο ωδείο ή από ιδιαίτερα μαθήματα δεν απαιτείται ακρόαση ή εξετάσεις, αφού από το πρώτο κιόλας μάθημα που θα κάνει, προσδιορίζεται με ακρίβεια το επίπεδο του σπουδαστή από τον καθηγητή του.

Τα υποχρεωτικά μαθήματα είναι μια σειρά από μαθήματα τα οποία γίνονται παράλληλα και κατά τη διάρκεια των σπουδών του ειδικού μαθήματος (μονωδία) και είναι υποχρεωτικά μόνο για τους σπουδαστές που επιθυμούν να διεκδικήσουν τίτλο σπουδών (πτυχίο μονωδίας ή δίπλωμα μονωδίας). Αυτά είναι:

• Θεωρία Α΄ έτος και σολφέζ Α΄ έτος
• Θεωρία Β΄ έτος και σολφέζ Β΄ έτος
• Θεωρία Γ΄ έτος και σολφέζ Γ΄ έτος
• Αρμονία Α΄ έτος και σολφέζ Δ΄ έτος
• Αρμονία Β΄ έτος και σολφέζ Ε΄ έτος
• Αρμονία Γ΄ έτος και σολφέζ ΣΤ΄ έτος
• Ιστορία της μουσικής (2 έτη)
• Πιάνο (μέχρι μέσης σχολής)
• Χορωδία (από Α΄ έτους της Μέσης σχολής)
• Πρίμα βίστα
• Προφορά ξένων κειμένων
• Μελοδραματική (από Α΄ έτους της Ανωτέρας σχολής) (2 έτη)
• Πρακτικό διδασκαλείο (2 έτη)

Επικοινωνήστε με το Ωδείο Όπερα Αθηνών στο τηλέφωνο 210 8678239 ή συμπληρώστε την παρακάτω φόρμα και θα σας καλέσουμε για να συζητήσουμε οποιαδήποτε πληροφορία χρειάζεστε

Φόρμα εκδήλωσης ενδιαφέροντος