Διδακτέα ύλη στη Βυζαντινή Μουσική

Η ύλη στη Βυζαντινή μουσική είναι η παρακάτω:

Τάξη Α’

1. Περί φθόγγων και χαρακτήρων αυτών. Συνεχής και υπερβατή ανάβαση και κατάβαση. – Σύνθεση χαρακτήρων – Μαρτυρίες των φθόγγων – Τόνος μείζων, ελάσσων, και ελάχιστος – Φυσική διατονική κλίμακα εκ του Νη – Παραλλαγή – Χρόνος και χαρακτήρες αυτών – Ρυθμός δίσημος, τρίσημος και τετράσημος – Διαίρεση του χρόνου σε δύο, τρία και τέσσερα δια του γοργού, διγόργου και τριγόργου – Αργόν, ημιόλιον, αργόν και δίαργον – Συνεχής ανάβαση και κατάβαση σύμφωνα με τους κανόνες ορθογραφίας – Περί χαρακτήρων εκφράσεως και ενέργειας αυτών – Το ολίγον και η πεταστή ως χαρακτήρες εκφράσεως – Η απόστροφος ως χαρακτήρας (συνεχές ελαφρόν) – Περί κενών χρόνων – Σιωπή ενός, δύο, τριών και τεσσάρων χρόνων – Περί φθορών των διατονικών φθόγγων – Χρονική αγωγή βραδεία και ταχεία – Περί συγκοπής και αναπνοής – Ρυθμική ανάγνωση – Διαίρεση της κλίμακας σε δύο τετράχορδα – Περί ημιτονίων – Περί σημείων αλλοιώσεως των τόνων (ύφεση, δίεση) – Ύφεση του Ζω – Δίεση του Γα

2. Πρακτικό μέρος: Διάφορα γυμνάσματα για την εφαρμογή όλων των παραπάνω θεωρητικών μαθημάτων, εκτελούμενα με απλή καταμέτρηση των χαρακτήρων, με ανάγνωση ρυθμική και, τέλος, με παραλλαγή. Γυμνάσματα εκ του σύντομου ειρμολογικού μέλους του Πλ. Δ’ ήχου επί βάσης Νη, του βαρέως επί βάσης Γα και του Πλ. Α’ επί βάσης Κε. Γυμνάσματα επί του αργού ειρμολογικού μέλους του τέταρτου ήχου επί βάσης Βου. Γυμνάσματα εκ του σύντομου στιχηραρικού μέλους του Α’. ήχου του Δ’. επί βάσεως Βου και Πα, του Πλ. Α’. επί βάσεως Πα. Επίσης γυμνάσματα του Δ’ ήχου επί βάσεως Δι, καταλήγοντα στον φθόγγοΔι της μέσης, επί βάσης του Ζω της μέσης εκ καταλήξεων του διατονικού βαρέως ήχου και επί βάσεως Ζω της νήτης εκ καταλήξεων του διατονικού βαρέος ήχου. Εκτός αυτών, ασκήσεις επί του πίνακα επί όλων των διδασκόμενων θεωρητικών μαθημάτων και απαραβολή όλων των σχημάτων της Βυζαντινής μουσικής προς τα αντίστοιχα τέτοια της Ευρωπαϊκής.

Τάξη Β’

1. Διαίρεση της διατονικής κλίμακας σε τμήματα ακουστικά. Οι τρείς φυσικοί τόνοι και το ύψος αυτών – Περί ρυθμού εν εκτάσει – Τα τρία γένη, μαρτυρίες των φθόγγων των γενών αυτών – Περί όλων των ήχων σε έκταση – Μαρτυρίες και χαρακτηριστικά όλων των ήχων – Διαίρεση των τετράχορδων των τριών γενών – Φθορές των γενών αυτών – Συμφωνίες – Έλξεις και σημεία αυτών – Ειρμολογικό μέλος αργό και σύντομο του πλάγιου Α’ ήχου – Σύγκριση τρίτου και βαρέος ήχου, ειρμολογικού και στιχηραρικού – Ιδιώματα των ήχων τρίτου και βαρέως – Χρονικές αγωγές – Διάκριση των δια της φθοράς του Δευτέρου ήχου ψαλλόμενων Απολυτίκιων και Καθισμάτων του Δευτέρου, Τετάρτου και Πλαγίου Δευτέρου ήχου.

2. Πρακτικό μέρος: Γυμνάσματα επί όλων των παραπάνω θεωρητικών μαθημάτων. Σε όλους τους ήχους και με την εξής σειρά ήχων: Πλάγιος Δ’., Α’., Πλάγιος Α’., Τέταρτος, Τρίτος, Βαρύς, Δεύτερος και Πλάγιος του Β’., τα εξής μαθήματα: Οι αναβαθμοί – Οι κυριότεροι ειρμοί των κανόνων – Τα αναστάσιμα Απολυτίκια – Η Τιμιωτέρα – Τ οκτώ αναστάσιμα στιχηρά, τα τέσσερα απόστιχα και τα οκτώ στιχηρά των αίνων – Τα κεκραγάρια και τα Πασαπνοάρια – Οι στίχοι “Θου Κύριε Φυλακήν” – Τα αναστάσιμα Καθίσματα – Τα σύντομα δογματικά δοξαστικά – Τα τέσσερα πρώτα αναστάσιμα εσπέρια σύντομου στιχηραρικού μέλους – Τα Δογματικά Δοξαστικά – Τα έντεκα εωθινά – Ανά δύο Δοξαστικά εκ της Κυψέλης κατ’ επιλογή – Ακόμα και οι ωδές εκ των Καταβασιών του Δ’. ήχου – “Κατεπλάγη Ιωσήφ” και άλλα παρόμοι ατου Δ’. ήχου – Οι σύντομες δοξολογίες Μανουήλ του Πρωτοψάλτου

3. Διδακτικά βιβλία: α) Αναστασιματάριον και Ειρμολόγιον Πέτρου Λαμπαδαρίου του Πελοποννήσιου, έκδοση Ιωαν. Λαμπαδαρίου. β) Μουσική Κυψέλη Στεφάνου Λαμπαδαρίου

4. Πλήν αυτών, ασκήσεις εκ πρώτης όψεως ανάγνωσης μελών και των οκτώ ήχων, αποστήθηση Απολυτίκιων, Καθισμάτων και Ειρμών των Κανόνων.

Τάξη Γ’

1. Περί των ήχων εν εκτάσει – Περί του διατονικού βαρέος ήχου – Περί επεισάκτων μελών – Διάκριση των δια της φθοράς του Δευτέρου ήχου ψαλλόμενων απολυτίκιων και Καθισμάτων του Δευτέρου, του Τετάρτου και του Πλάγιου Δευτέρου ήχου – Περί διαφόρων ήχων εν εκάστω ήχο – Περί συμφωνιών, συμφώνων και διαφωνιών – Περί των τεσσέρων από του βαρέος πρό το οξύ συμφώνων συμφωνιών, δηλαδή της δια τριών μείζονος τελείας, της δια τεσσάρων τελείας, της δια πέντε τελείας και της δια μείζονος τελείας – Περί των δύο από το οξέος προς το βαρύ συμφώνων συμφωνιών, δηλαδή της δια τριών μικρές τελείες και της δια έξι μικρές τελείες – Περί των δύο, από του βαρέος προς το οξύ διαφωνιών συμφωνιών, δηλαδή της δια δύο μείζονος διαφώνου συμφωνίας και της δι’ επτά ελάχιστης διαφώνου – Περί των δύο, από του οξέος προς το βαρύ διαφώνων συμφωνιών,δηλαδή της δια δύο μείζονος διαφώνου και της δι’ επτά ελάχιστης διαφώνου – Περί του αριθμητικού και αρμονικού λόγου των πέντε συμφώνων συμφωνιών και των δύο διαφώνων, της πρώτης διαπασών από του βαρέος προς το οξύ, μετά της παραλλαγής αυτών. – Περί του αριθμητικού και αρμονικού λόγου των πέντε συμφώνων και των δύο διαφώνων συμφωνιών, της πρώτης διαπασών από του οξέος προς το βαρύ και αντιστρόφως – Περί παραλλαγής αυτών – Περί παραλλαγής της πρώτης διαπασών απέ του βαρέος πρός το οξύ και αντιστρόφως – Περί διατονικής κλίμακας της πρώτης διαπασών μετά των αριθμητικών λόγων και τόνων αυτής από του βαρέος προς το οξύ και αντιστρόφως, διαιρεμένης σε δύο τετράχορδα όμοια πρώτου σχήματος, συνημμένα και σε ένα μείζονα τόνο. – Περί των τριών φυσικών τόνων, των παραγόμενων εκ των διαφορών των συμφωνιών – Περί των τετραχόρδων, χρωματικών και εναρμονίου – Περί χροών των δύο χρωματικών και της εναρμονίου – Διάκριση χροών και φθορών – Περί μεταβολών των τόνων.

2. Πρακτικό μέρος: Τα αργά και σύντομα προσόμοια όλων των ήχων – Όλες οι Καταβασίες μετά των σύντομων ειρμών αυτών, δηλαδή εκ του πρώτου ήχου: “Πεποικιλμένη τη θεία δόξη” “Χριστός γεννάται, δοξάσατε”, “Έσωσε λαόν, θαυματουργόν Δεσπότης”, “Αναστάσεως ημέρα, λαμπρυνθώμεν λαοί” – Εκ του δευτέρου ήχου: “Βυθού ανεκάλυψε πυθμένα”, “Στίβει θαλάσσης κυματούμενον σάλον”, “Την Μωυσέως ωδήν” – Εκ του τρίτου ήχου: “Χέρσον αβυσσοτόκον” – Εκ του τέταρτου ήχου: “Ανοίξω το στόμα μου”, “Χοροί Ισραήλ, ανίκμοις ποσί”, “Θαλάσσης το ερυθραίον πέλαγος”, “Ώφθησαν αι πηγαί της αβύσσου” – Εκ του Πλάγιου Α’.: “Τω Σωτήρι Θεώ”. Εκ του Πλ. Β’.: “Ως εν Ηπείρω πεζεύσας”, “Βοηθός και Σκεπαστής”. Εκ του βαρέος ήχου: “Πόντω εκάλυψε Φαραώ”. – Εκ του Πλ. Δ’ ήχου: “Σταυρόν χαράξας Μωυσής”, “Υγράν διοδεύσας ωσεί ξηράν”, “Θάλασσαν έπηξας”, η ενάτη ωδή του Θωμά: “Σε την φαεινήν”, η εννάτη ωδή του Ευαγγελισμού και των Εισοδίων: “Ευαγγελίζου γή”, “Άγγελοι την είσοδον” και το “Ως εμψύχω Θεώ”. Η εννάτη ωδή του Τυφλού: Στ την υπέρ νούν και λόγον. Τα αργά Καθίσματα της Μεγάλης Εβδομάδας. Οι αργοί και σύντομοι ειρμοί της Μεγάλης Εβδομάδος. Οι εξής 12 αργές Δοξολογίες: Πρώτος και δεύτερος Τετράφωνος, Βαρύς Τετράφωνος και Πλάγιος Τετάρτου Ιακώβου Πρωτοψάλτου, Τρίτος, Τέταρτος, Λέγετος Τετράφωνος και Πλάγιος του Δευτέρου Πέτρου Λαμπαδαρίου, Πλαγ. Πρώτου Πέτρου του Βυζαντίου, βαρύς επτάφωνος, Δανιήλ Πρωτοψάλτου, ο βαρύς εναρμόνιος Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος, Πλάγιος τετάρτου χρωματικός Γρηγορίου Πρωτοψάλτου. Το “Μακάριος Ανήρ”, Μανούλ Πρωτοψάλτου – Οι στίχοι του εις ήχον Πλ. Α’. Πολυελαίου “Λόγον Αγαθόν” Γρηγ. Κρητός – Οι στίχοι του εις ήχον τρίτον Πολυελαίου “επί τον ποταμόν Βαβυλώνος” Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος – Τα δύο μεγάλα προκείμενα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής: “Μη αποστρέψης” και “Έδωκας Κληρονομίαν” – Ακόμη και αποστήθηση παρόμοιων σύντομων και κάποιων αργών, κατανυκτικών, εξαποστειλαρίων και ειρμών των κανόνων, με εφαρμογή επί αυτών άλλων ομοειδών μελών από τα εκκλησιαστικά κείμενα.

3. Βιβλία διδακτικά: α) Ειρμολόγιον. Πέτρου Λαμπαδαρίου, έκδοση Ιωάννου Πρωτοψάλτου. β) Η τετράτομος Πανδέκτη, έκδοση Ιωάννου Λαμπαδαρίου και Στεφάνου Πρώτου Δομεστίκου.

Τάξη Δ’

1. Διαίρεση του χρόνου σε έκταση. Ευρύτερη ανάπτυξη όλων των προδιδαχθέντων θεωρητικών Κεφαλαίων. Περί μουσικών διαστημάτων σε έκταση. Οι τέσσερις σύμφωνεσ συμφωνίες και οι τρείς διάφωνες συμφωνίες της τετάρτης διαπασών μετά των αριθμητικών και αρμονικών αυτών λόγων. Ρυθμός και ορθογραφία. Παπαδικόν και αργόν στιχηραρικόν μέλος.

2. Πρακτικό μέρος: Τα δύο μεγάλα προκείμενα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής “Μη αποστρέψης” και “Έδωκας Κληρονομίαν”. Τα χερουβικά της Εβδομάδος, δηλαδή: Ο Πρώτος, ο Τέταρτος, ο Πλάγιος του Πρώτου , ο βαρύς και ο Πλάγιος του Τετάρτου Πέτρου Λαμπαδαρίου και ο δεύτερος, ο Τρίτος και ο Πλάγιος του Δευτέρου Γρηγορίου Πρωτοψάλτου. Τα έξι Κοινωνικά της εβδομάδας Πέτρου Λαμπαδαρίου. Τα επτά ιδιόμελα της Μεγάλης Τεσσαρακοστής, Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Τα αργά ένδεκα Εωθινά, Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Ένα δοξαστικό από κάθε έναν των οκτών ήχων εκ του αργού Δοξασταρίου Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Τα αργά “Τη Υπερμάχω”, “ Το προσταχθέν”, “Ιδού ο Νυμφίος” και “¨Οτε οι ένδοξοι Μαθηταί”. Μια σειρά αργο-σύντομων χερουβικών κατ’ επιλογή , από τις σειρές Πέτρου Λαμπαδαρίου, Πέτρου του Βυζαντίου, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου και Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτου. Μια σειρά κοινωνικών “Αινείτε” κατ’ επιλογή, από τις σειρές Πέτρου Λαμπαδαρίου, Πέτρου του Βυζαντίου και Δανιήλ Πρωτοψάλτου.Κοινωνικά των Δεσποτικών, Θεομητορικών και των εορτών των Αγίων, κατ’ επιλογή από τις σειρές Πέτρου Λαμπαδαρίου, Δανιήλ Πρωτοψάλτου, Γρηγορίου Πρωτοψάλτου, Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος και Κωνσταντίνου Πρωτοψάλτου. Το αργό και σύντομο “Κατευθυνθήτω” της λειτουργίας των Προηγιασμένων σε ήχο Πλ. Β’. Ιωάννου Πρωτοψάλτου. Το Κοινωνικόν “Γευσασθε” των Προηγιασμένων σε ήχο Πρώτον Τετράφωνον Ιωάννου του Κλαδά. Τα Χερουβικά της Μεγάλης Πέμπτης. “Του δείπνου σου” σε ήχο Πλάγιο Β’. και του Μεγ. Σαββάτου “Σιγησάτων πάσα σάρξ” σε ήχο Πλάγιο Α’. Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Το Κοινωνικόν του Μεγάλου Σαββάτου “Εξηγέρθη ως ύπνων” σε ήχο Πρώτο Πέτρου Λαμπαδαρίου. Ακόμη και διάφορες ασκήσεις σε ανάγνωση εκ πρώτης όψεως από τον σύντομο και αργό Δοξαστάρι και της Πανδέκτη σε μέλη μη διδαχθέντα.

3. Βιβλία διδακτικά: α) Η τετράτομος Ανθολογία “Πανδέκτη” β) Το αργόν “Δοξαστάριον Ιακώβου Πρωτοψάλτου”.

Τάξη Ε’

1. Περί μουσικής ορθογραφίας σε έκταση. Θέματα μουσικά μετά τεχνολογίας επί παντός μέλους παντός ήχου. Περί βοηθητικών γραμμών, περί ίσου και ισοκρατών. Περί καταρτισμού εκκλησιατικών μουσικών χορών.

2. Πρακτικό μέρος: Το “Ήδη βλάπτεται κάλαμος” Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Το αργά “Κύριε η εν πολλαίς αμαρτίαις” Πέτρου Λαμπαδαρίου και “Αναστάσεως ημέρα” Ιακώβου Πρωτοψάλτου. Το αρχαίον μέλος “Τον Δεσπότην και Αρχιερέα ημών” εις ήχον βαρύ. Το “Άνωθεν ου Προφήται” Ιωάννου Κουρκουζέλους σε ήχο βαρύ. Τα εν την λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου ψαλλόμενα “Άγιος ο Θεός”, “Σε υμνούμεν” και “Την γαρ σην μήτραν” – Το αργό Αλληλουάριον του Αποστόλου σε ήχο Πλ. Α’. Ιωάννου Πρωτοψάλτου – Το οκτάηχο το αργό “Θεοτόκε Παρθένε” Πέτρου Μπερεκέτου – Το Δοξαστικό του Πολυελαίου σε ήχο Πλ. Α’. “Δούλοι Κύριοι” Πέτρου Λαμπαδαρίου. Το Δοξαστικόν του σε ήχο τρίτο του Πολυελαίου “Επί τον ποταμόν Βαβυλώνος” Χουρμουζίου Χαρτοφύλακος. Το νεκρώσιμο “Άγιος ο Θεός” σε ήχο Πλάγιο Δεύτερο – Οκτώ Καλοφωνικοί ειρμοί κατ’ επιλογή, ένας από κάθε ήχο μετά των Κρατημάτων των εκ του Καλοφωνικού ειρμολογίου. Οι κυριότεροι στίχοι κατ’ επιλογή, εκ των μεγίστων Ανοιξανταρίων του Κουκουζέλους. Επίσης, ασκήσεις ανάγνωσης εκ πρώτης όψεως παντός μέλους, αργού και σύντομου. Πρακτική από στασιδίου εξάσκηση – Υποδιεγματική διδασκαλία στην προκαταρκτική τάξη.

3. Βιβλία διδακτικά: α) Η τετράτομος Ανθολογία “Πανδέκτη”, β) Το Καλοφωνικόν Ειρμολόγιον

Τυπικόν

Διδασκαλία χρήσεως του τυπικού. Προθεωρία. Τύπος της κατά Κυριακήν Ακολουθίας. Τύπος της κατά πάσαν άλλην μέραν Ακολουθίας. Τύποι ακολουθιών κατά τις Δεσποτικές και Θεομητορικές εορτές, όπως και κατά τις εορτές των Αγίων. Πρακτικές εφαρμογές επί πάσης Τυπικής Διατάξεως

Ιστορία της Εκκλησιαστικής Μουσικής

Η Ελληνική μουσική στην αρχέγονη χριστιανική εκκλησία. Πηγές για την μουσική ιστορία των πρώτων χριστιανικών αιώνων. Η μουσική στην εκκκλησία από την Αποστολική εποχή. Ψάλτες και ισοκράτες στην αρχαία Εκκλησία. Χρήση στην εκκλησία του μονωδικού είδους της ψαλμωδίας. Η φωνητική μουσική στη χριστιανική εκκλησία. Τα άσματα της αρχέγονης εκκλησίας. Οι κατά τους τρείς πρώτους αιώνες ακμάσαντες μελωδοί και υμνογράφοι.

Συστηματική διαμόρφωση της Βυζαντινής μουσικής κατά τον Δ’ αιώνα. Δύο τρόποι ψαλμωδίας κατά τον Δ’ αιώνα. Η παρά τους μοναχούς ψαλμωδία και μετά τον Δ’ αιώνα. Οι κατά της Θυμελικής μουσικής μορφές των εκκλησιαστικών Πατέρων. Οι Πατέρες της εκκλησίας καινοτομούν κατ’ ανάγκη περί την εκκλησιαστική μουσική. Οι κατά των αιρέσεων ορθόδοξοι ύμνοι. Οι μελωποιοί και υμνογράφοι του Δ’, Ε’ ΣΤ’ και Ζ’ αιώνος. Ιωάννης ο Δαμασκηνός ως διαρρυθμιστής της Ιεράς Βυζαντινής μουσικής. Γένη, συστήματα και ήχοι στην οκ΄ταηχο υμνωδία του Ιωάννη Δαμασκηνού. Η σημειογραφία στην οκτάηχο υμνωδία του Ιωάννη Δαμασκηνού. Ο ρυθμός στα άσματα του Δαμασκηνού. Οι ασματικοί κανόνες. Τροπάρια και στιχηρά του Δαμασκηνού. Περί του οκτάηχου του Δαμασκηνού. Το εκκλησιαστικό τυπικό. Η μουσική χειρονομία και επί του Δαμασκηνού. Αργά μελωδήματα του Δαμασκηνού. Οι μετά τον Δαμασκηνό μέχρι την Άλωση ακμάσαντες ασματογράφοι και υμνογράφοι. Η μουσική στην εκκλησία κάτα τους μετά την Άλωση αιώνες. Οι από της Αλώσεως μέχρι σήμερα ακμάσαντες υμνογράφοι, μουσικοί και μουσικολόγοι.

Υμνολογία

Ιστορική επισκόπηση των εκκλησιαστικών ύμνων, ψαλμών και προσευχών και η ερμηνεία τους.

Μετρική

Εξέταση των μέτρων των απαντώντων στους εκκλησιαστικούς ύμνους και στοιχεία της καθόλου ελληνικής μετρικής.

Λειτουργική

1. Ερμηνείες: Προοιμιακού, Εξάψαλμου, Πάτερ ημών, Δοξολογίες, Φώς ιλαρόν, Λειτουργιών, κ.λπ.

2. Ονομασίες: Κανόνα, υπακοής, οίκου, αναβαθμών, Κοντακίων, Απολυτικίων, στιχηρών, αντιφώνων, Τυπικών, Καταβασιών, Ειρμών, Τροπαρίων, Αίνων, φωταγωγικών, Εξαποστειλαρίων, Χερουβικού, Τρισαγίου, Πολυελαίου, Αμφίων, Καλυμαυχίου, Διπτύχων, Ωρών, Εσπερινού, Όρθρου, Παστοφορίων, Προκειμένων κατηχούμενων, Χορών, Κωδώνων, κ.λπ.

3. Διαίρεση: Ι. Διαίρεση λειτουργίας (τόπος, χρόνος, πράξη) – ΙΙ. Διαίρεση Ναού (περιεχόμενα, ρυθμός) – ΙΙΙ. Διαίρεση ακολουθίας λειτουγίας: α) Λειτουργία Κατηχουμένων, μέρη: Ι. Προοίμιον (δοξολογία, ειρηνικά, αντίφωνα, τυπικά), 2. Ανάγνωση Ευαγγελίου (είσοδος μικρή, τρισάγιον, ανάγνωση Αποστόλου), 3. Δεήσεις – β) Λειτουργία Πιστών (Μέρη: Μεγάλη Είσοδος, Ομολογία πίστεως, Αγιασμός δώρων, Μετάληψη, Απόλυση)

4. Λύση κάποιων ερωτήσεων: Το κατ’ Ανατολάς του Ναού, το φώς, το θυμίαμα, πόσες οι λειτουργίες, πότε λέγεται το “Όσοι εις Χριστόν” κ.λπ.

5. Ορισμός της λειτουργικής: Οι τρείς βαθμοί. Κατώτεροι βαθμοί του κλήρου. Διάφορά χειροτονίας και χεριροθεσίας – Περί ναού και ιερών σκευών – Εσωτερική διαίρεση του Ναού – Περί του ιερού βήματος – Ο κυρίως ναός και τα εν αυτώ – Άμβωνας – Σολέας κ.λπ. – Νάρθηκας – Οι εν τη λειτουργία συμβολικές παραστάσεις – Λειτουργικά βιβλία – Υμνογράφοι και εκκλησιαστικοί ύμνοι – Περί των κυρίων λειτουργικών βιβλίων – περί εορτών – ακίνητες και κινητές Δεσποτικές εορτές – Θεομητορικές εορτές – Περί της Μεγάλης Τεσσαρακοστής – Περί της Μεγάλης Εβδομάδος – Περί των διαφόρων εκκλησιαστικών ακολουθιών – Εσπερινός – Όρθρος – Λειτουργία εν γένει – Λειτουργία των Κατηχούμενων – Δευτερεύουσες εκκλησιαστικές τελετές – Περί της Λειτουργίας του Χρυσοστόμου και του Μεγάλου Βασιλείου – Οι μη εν χρήση Λειτουργίες : του Ευαγγελιστού Μάρκου, του Αδελφόθεου Ιακώβου, κ.λπ.

Γενικά Μαθήματα

1. Στοιχειώδης θεωρία της Ευρωπαϊκής μουσικής και Σολφέζ, τρείς τάξεις.

Επιστρέψτε στις πληροφορίες για τη Σχολή Βυζαντινής Μουσικής!